Het spel kon beginnen. Onder aanmoediging van leiders en teamleiders vrolijkten de collega's in de productielijn hun geest op. Kijk, de mannen wreven allemaal in hun handen, bespraken tactieken, jeukten om het te proberen.
Met het fluitsignaal van de scheidsrechter' begon de wedstrijd, de speelplaats was vol cheerleaders, luid geschreeuw, touwtrekkenspelers die overal moeite mee hadden om voor te komen. De touwtrekspelers gebruikten al hun kracht om de touw met het ritme van de cheerleaders' roept.
Toen het fluitsignaal klonk, trokken de collega's hard. Iedereen greep het touw zo hard vast dat hun voeten diep in de grond wilden graven, en hun ogen waren rond en hun gezichten rood. De rode zijde in het midden van het touw zwaait alleen nog over en precies op de middelste lijn. Na een tijdje beweegt de rode zijde langzaam naar de"sterke man" kant, en de kreten van daar worden luider en luider.
De scheidsrechter floot voor het einde. J-line wint!! De tweede en derde plaats voor de andere twee groepen.De touwtrekcollega's slaakten een zucht van verlichting en lachten vrolijk. De collega's waren rood van opwinding en opwinding. Deze overwinning hangt van meer dan kracht af, achter de overwinning zit een collectieve eenheid, samenwerking, met supercohesie van het hart .